Ağaçkakanlar ağaçların kabuklarını gagalayarak altlarında gizlenmiş tırtıl ve böceklerle beslenen kuşlardır. Doğadaki hayvanların içgüdüsel mekanizmalarından birisi olan istifleme özelliği ağaçkakanlarda da vardır. Gagalarıyla ağaçlarda oyuklar açan ağaçkakanlar topladıkları meşe palamutlarını oralarda saklarlar. Meşe palamutlarını adeta bir çivi gibi ağaca çakan ağaçkakanlar, yiyeceklerini diğer hayvanlardan korumanın yollarını açarlar.
Doğada hayatta kalma mücadelesi, birçok hayvana farklı özellikler verir. Ağaçkakanlar da sivri gagalarıyla en sert ağaçlarda bile kolayca oyuk açabilir. Meşe palamudu ağaçkakanı, yaz boyunca ölü bir ağaç kütüğünde sürekli olarak "delikler" açar ve yaz sonunda bu delikleri kışın yiyebileceği meşe palamutlarıyla doldurmaya başlar.
Bir ağacın içerisine 50 bin taneye kadar meşe palamudu istifleyen ağaçkakanlar görenleri hayrete düşürüyor.
AÇTIĞI OYUKLARA 50 TANE SIĞDIRABİLİYORLAR
Ağaçkakanlar, bir ağacın içini gagalarıyla oyarak tamı 50 bin tane meşe palamudunu saklayarak yiyeceklerini diğer hayvanlardan koruyor. Bu hayvanlar, meşe palamutlarını her deliğe bir tane olacak şekilde adeta çekiçle çakar gibi yerleştirir. Fakat bu işlem ağaçkakan için oldukça uzun sürer.
Çünkü, önceden hazırladığı deliklerin büyüklüğüne uygun büyüklükte palamudu bulup yerleştirmeye çalışır. Eğer, delik büyük olup palamut küçük olursa, gevşek duran palamut diğer kuşlar tarafından rahatlıkla alınabilir. Eğer, delik küçük olup da palamudu zorla deliğe sıkıştırmaya çalışırsa bu kez palamut zarar görür.
Bu nedenle deneme yanılma yöntemini uygulayan ağaçkakanın işi çok uzun sürer. Zaman geçtikçe palamutlar küçülürler ve kururlar. Bu nedenle tekrar yerlerine yenilerinin yerleştirilmeleri gerekir. Ağaçkakanlar, büyük bir ağaçta bu palamutlardan "50.000" tanesini depolayabilirler.
