İzmir’de ikamet eden G.Ç isimli bir kadın, 2017’de kaybettiği teyzesi F.K’ye geçmişte baktığı ve ev işlerini yaptığı iddiasıyla mirasçılarına hizmet tespit davası açarak hakkı olan sigortasını istedi.
G.Ç. teyzesinin temizlik, yemek gibi işlerini üstlendiğini, teyzesinin bakımını yaptığını, ihtiyaçlarını gidermesine yardımcı olduğunu ve karşılığını elden aldığını belirtti. 2010 yılından itibaren kardeşiyle 15 günlük olacak şekilde dönüşümlü olarak teyzesinde kaldıklarını ve ev işlerine yardım ettiklerini ifade etti. Ancak teyze F.K.’nin mirasçıları durumu kabul etmedi ve itirazda bulundu.
ZİYARET OLDUĞUNU İDDİA ETTİLER
Teyze F.K.’ye baktığını iddia eden G.Ç. ile ilgili olarak teyzenin mirasçıları, G.Ç.’nin ziyarette bulunduğunu ve bunu bir alışkanlık haline getirdiğini iddia ettiler. Tarafların arasında herhangi bir iş akdinin bulunmadığını, hasta teyzenin yeğenlerine arada bir harçlık verdiğini ancak bir ödeme yapılmadığını belirten mirasçılar, bakıcılık yapıldığını reddetti.
TANIKLARIN İFADELERİNE BAŞVURULDU
G.Ç. ile kardeşinin iddiaları tanıklara da soruldu. Tanıklar verdikleri ifadelerde bakıcılık iddialarını doğrulayarak kararın sonucunu önemli ölçüde belirledi.
İzmir 12. İş Mahkemesi, hem tarafları hem de tanıkları dinleyerek G.Ç'nin 2010'dan 2017'ye kadarki her ayın 15 gün çalışmasının sürekliliği bulunduğunun altını çizerek, kadının asgari ücret ile ev içinde 1229 gün çalıştığına ve prim ödemesinin mirasçılar tarafından yapılmasına hükmetti.
Ancak G.Ç'nin 2010 yılından önceki sürece dair yaptığı sigorta başvurusunu reddetti.
YARGITAY ONADI
Karar İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi tarafından hukuka uygun bulunarak onaylandı ve dava dosyası Yargıtay’a taşındı.
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi de temyiz dilekçesinde belirtilmiş nedenler sonucu kararın bozulmasına hükmedilecek bir nitelik bulunmadığından, kararı onadı.
