Ağaçkakanlar, ağaçların kabuklarını gagalayarak altlarında gizlenmiş tırtıl ve böceklerle beslenen kuşlardır. Doğadaki birçok hayvanın içgüdüsel mekanizmalarından biri olan istifleme özelliği, ağaçkakanlarda da görülür. Gagalarıyla ağaçlarda oyuklar açarak topladıkları meşe palamutlarını bu oyuklarda saklarlar. Meşe palamutlarını adeta çivi gibi ağaca çakarak yiyeceklerini diğer hayvanlardan koruma altına alırlar.
Doğada hayatta kalma mücadelesi, hayvanlara farklı özellikler kazandırır. Ağaçkakanlar da sivri gagaları sayesinde en sert ağaçlarda bile kolayca oyuk açabilir. Meşe palamudu ağaçkakanı, yaz boyunca ölü bir ağaç kütüğünde sürekli olarak delikler açar ve yaz sonunda bu delikleri kışın tüketmek üzere meşe palamutlarıyla doldurur. Bir ağacın içine 50 bin taneye kadar meşe palamudu istifleyen ağaçkakanlar, bu davranışlarıyla görenleri hayrete düşürür.
AÇTIĞI OYUKLARA 50 TANE SIĞDIRABİLİYORLAR
Ağaçkakanlar, bir ağacın içini gagalarıyla oyarak tam 50 bin tane meşe palamudunu saklar ve yiyeceklerini diğer hayvanlardan korur. Bu kuşlar, her deliğe bir tane olacak şekilde meşe palamutlarını adeta çekiçle çakar gibi yerleştirir. Ancak, bu işlem ağaçkakan için oldukça uzun sürer.
Ağaçkakan, önceden hazırladığı deliklerin büyüklüğüne uygun büyüklükte palamut bulup yerleştirmeye çalışır. Eğer delik büyük ve palamut küçükse, gevşek duran palamut diğer kuşlar tarafından kolayca alınabilir. Eğer delik küçük ve palamut büyükse, palamudu zorla deliğe yerleştirmeye çalışırken zarar verebilir. Bu nedenle ağaçkakan, deneme yanılma yöntemiyle çalışarak uygun büyüklükteki palamudu bulana kadar uğraşır.
Zamanla, palamutlar küçülüp kurur. Bu durumda ağaçkakan, eski palamutları yenileriyle değiştirmek zorunda kalır. Büyük bir ağaçta ağaçkakanlar, 50 bin tane meşe palamudu depolayabilirler.
