“Mine Vaganti” adlı film 26 Mart 2010’da İtalya’da gösterime girdi ve Türkçe’ye “Serseri Mayınlar” olarak çevrildi.

Filmin yönetmenliğini Ferzan Özpetek yaptı. Film dram-komedi türünde ve 1 saat 50 dakika sürüyor.

Filmin dili İtalyanca. “İtalya’nın güneyinde makarna fabrikası olan Cantoneler ailesi yıllardır bu geleneksel işi sürdürmektedir. Aile üyeleri de geleneklerine sadık bir yaşam sürmektedir.

Ailenin oğullarından Tommaso Roma’daki eğitimini tamamladıktan sonra eve döner. Eve geldikten sonra ailesine eşcinsel olduğunu söylemeye karar verir. Fabrikada abisi Antonio ile konuşurken bu durumu anlatır ve aile işini bırakıp yazar olmak istediğini söyler. Aile akşam yemeğinde bir araya gelirken Tommaso konuyu açmak isterken abisi Antonio kendisinin de eşcinsel olduğunu herkese duyurur. Bu durum masada büyük bir gerginliğe yol açar ve Antonio evden ayrılır. Bundan sonra ailenin başına gelen komik, zorlu ve karmaşık olaylar filmi ilerletir.”

Filmde her sahne altında gizli bir anlam taşımaktadır. Bu anlamlar izleyiciye bir mesaj iletmektedir.

Ve bu mesajlar bizleri doğrudan etkilemektedir.

Filmin başından itibaren yemek masası önemli bir rol oynamaktadır. Tommaso’nun eve dönüşünü kutlamak için hazırlanan sofra bol ve yöreseldir. Sofrada aile fertleri arasında sohbet edilir.

Filmde kullanılan çekim tekniği dışarıdan gelip masanın etrafında dönen bir kamera ile yapılır. Bu çekim tekniği aynı zamanda ailenin birliğini göstermektedir. Sofra filmde aileyi birleştiren, aile bağlarını güçlendiren bir yer olarak baştan sona kullanılır.

Başka bir sahneye bakalım: Brunetti ile olan akşam yemeği babaları için çok kıymetlidir. Tommaso bu aile yemeğinde önemli itiraflarda bulunmak ister. Kardeşine makarna fabrikasında anlattığı özel hayatı ile ilgili bu bilgileri ailesine de söylemek ister. Kardeşine fabrikada anlatması aslında bu yerin sanayi üretimi yapmasına rağmen hala aile işi olduğunu, samimi bir yer olduğunu kanıtlar niteliktedir.

Filmde bu türden anlamları bulabileceğimiz çok sayıda sahne vardır. Hatta filmin her sahnesinde olduğunu söylemek de mümkündür.

Film genel olarak güzel ve samimi ama verdiği anlamları çok fazla sakladığını düşünüyorum. Bir süre sonra izleyici anlam bulmaktan vazgeçiyor çünkü izleyici yoruluyor.

Film hakkında şu eleştirileri yapabilirim: Film sıcak, samimi ve içtenliği ile izleyiciyi kendine çekiyor ve içindeki anlamlar birçok insanı etkiliyor.

Tek rahatsızlık veren kısım diyalogların bir süre sonra tekrar ettiği hissi vermesi ve anlamların çok fazla karışık olması. Film ortasına kadar izleyen izleyici anlıyor ama sonunu getirmek sahnedeki anlamları anlamak zorlaşıyor.