Sevgi bağı canlıları birbirine yakınlaştırır, bazen insanla insanı, bazen de diğer canlılarla insanlar arasında sıkı sıkıya bir birliktelik kurulmasını sağlar. Sevgi, kalpten yani gönülden gelen bir duygudur, mantık izin verse de vermese de kalp dinlemez kimseyi çünkü sevgi varsa, kalp ne mantık arar ve ne de akıl.
Bazen karşıt cinste bulur bu duyguyu insan, bazen aile bireylerinde; anne, baba, eş, çocuk, kardeş veya bazen de dostlarında. Her şeyin başı sevgidir, mesela mutluluk getirir, özgüven getirir, olumsuzluklara olumlu bakabilmeye olanak verir. Haliyle de insanı, insan yapan en önemli bağdır bu olgu. Elle tutmak imkânsız olsa bile bedeninizle, aklınızla hep o kişinin yanında olursunuz ve onu düşünür, kötü bir durumla karşılaşmasını istemezsiniz.
Sevilenin parmağı kanasa, akıl terk edip gider bedeni veya yüreğe bıçak saplanıyor gibi hissedilir, nefes almakta zorluk çekilir ve birer birer dökülür gözyaşları, aslında kiminin gözyaşı dökülür ve kiminin de yüreği kan ağlar. Buna örnek vermek gerekirsek; anneler gözyaşlarını saklayamaz yani kadınlar ama erkekler ise yüreğiyle ağlar ve içine atar. Bu durum ise aile, kültür ve coğrafyadan dolayıdır belki de çünkü toplumumuzda böyle olmuştur hep, tabii ki gözyaşına hâkim olamayan erkekler de vardır.
Kadın ve erkeğin birbirine bağlanması sevgi ile olur, birbirine bakarken dertler unutulur gider ve kalbi, bedeni huzur kaplar. Bu durum onların birbirine güvendiğinin ve birbirine gönülden yakınlaştığının göstergesidir. Bu ilişki yıllar yılı devam eder, özellikle eşler arasında bu durum daha belli eder kendini. Araya fiziki mesafe girince, özlem duyulur o insana, bazen sarılmak ve bazen de konuşmanın keyfini yaşamak isterler.
İnsanın Allah’la, Allah'ın ise insana olan sevgisi ise en önemli sevgi çeşididir çünkü Allah, dünyayı, gezegenleri ve tüm galaksiyi insan için yarattı, bunu gören insan için ne güzel bir olgudur. Örneğin; herhangi bir ülkenin cumhurbaşkanı sizi yanına çağırsa ve sizinle konuşmak istediğini iletse ne büyük bir gurur duyarsınız, her yerde reklamınızı yapar, sağa sola fotoğraf atar ve bu görüşmeyi herkese duyurursunuz. Peki o halde bütün galaksiyi böyle güzel yaratan, her şeyi güzelce dizayn eden, arada eksiklik bırakarak bunu da insanların düzeltmesine olanak sağlayan yaratıcı sizi kale alıp, sizi kendine çağırıyor ise bundan büyük mutluluk var mıdır? Ne müthiş bir duygudur bu, Allah'ta kapris yok, ego yok, küsme yok, ne zaman gidilirse gidilsin kapıyı insana açıyor, bin defa ihanet etmiş olsan bile yine affediyor. O halde en güçlü bağın Allah'la, insan arasındaki sevgi bağı olduğunu söyleyebiliriz, tabii ki aklıyla ve kalbiyle idrak edebilene.
Sevmek ve sevilmek güzeldir, denk gelirsen ehline. Önemli olan kalplerin birbirine yakınlaşması, birbirine yakınlaşan iki kalp ise mecazi anlamda, dünyada cenneti yaşar ve herkes huzur bulur diyebiliriz. Umarım hepimiz, sevip ve sevildiğimiz kalplerde daimi olarak kalırız.
